-
1 bezbrzeżn|y
adj. książk. 1. [morze, przestrzeń] boundless- niczego nie widziałam w bezbrzeżnej ciemności I could see nothing in the pitch blackness2. [radość] utter, infinite- bezbrzeżna rozpacz utter a. infinite despair- bezbrzeżna miłość boundless love- w jej oczach krył się jakiś bezbrzeżny smutek there was some sort of immense sadness in her eyesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezbrzeżn|y
См. также в других словарях:
bezbrzeżny — «rozległy, ogromny; bezgraniczny, bezmierny, niezmierzony» Bezbrzeżna pustynia, puszcza. Bezbrzeżne morze. Bezbrzeżny step. Bezbrzeżne przestworza kosmosu. przen. «o bardzo dużym nasileniu; głęboki, mocny» Bezbrzeżna miłość, tęsknota. Bezbrzeżne… … Słownik języka polskiego
bezbrzeżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezbrzeżny {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydający się bez granic z powodu swej ogromnej rozległości; niezmierzony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbrzeżne równiny. Bezbrzeżne morze.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
